1) gew. o daß doch ! wenn doch ! utinam ; meist c. optat., εἰ γὰρ Ἀθήνη δοίη κάρτος ἐμοί Il. 17.561 ; Od. 3.205 ; gew. bei Hom. αἲ γάρ, vgl. übrigens εἴθε ; εἰ γὰρ ἐν τύχῃ γέ τῳ σωτῆρι βαίη Soph. O.R. 80 ; El. 1408 ; Eur. Alc. 91 ; Pind. P. 1.46, N. 7.98 ; εἰ γὰρ ἐν τούτῳ εἴη Plat. Prot. 310d ; εἰ γὰρ γένοιτο Xen. Cyr. 6.1.38. – Auch mit dem ind. impf. u. aor., die Unmöglichkeit oder Nichtwirklichkeit des Wunsches ausdrückend ; εἰ γὰρ εἶχον Eur. Alc. 1072 ; Or. 1580, 1614 ; Plat. Crit. 44d. – Εἰ γάρ τοι, Od. 17.513 ; εἰ γάρ πως, 16.148.
2) denn wenn ; Il. 20.26 ; εἰ γὰρ οἶδά γ', οὐκ ἀρνήσομαι Soph. O.R. 571 ; εἰ γὰρ δή, Ant. 655.